Miedź – prawidłowa suplementacja
Właściwości
Funkcje: miedź jest niezbędnym kofaktorem dla wielu enzymów, które uczestniczą w transporcie żelaza, metabolizmie energii komórkowej, usuwaniu wolnych rodników, utrzymaniu tkanki łącznej i melaniny.
Zalecane dzienne spożycie miedzi (RDA)
Zalecane dzienne spożycie dla miedzi opracowano na podstawie przeciętnego zapotrzebowania.
| Okres | Kobiety (mg/dl) | Mężczyźni (mg/dl) |
|---|---|---|
19 r.ż. i powyżej | 900 | 900 |
Ciąża | 1000 | - |
Laktacja | 1300 | - |
Przyjmowanie
Suplementy miedzi zaleca się przyjmować pomiędzy posiłkami, w kilku mniejszych porcjach w ciągu doby.
Interakcje miedzi z lekami
Interakcje miedzi z lekami dotyczą: upośledzonego wchłaniania, zwiększonego wydalania przez nerki, spadku lub zwiększonego stężenia w surowicy.
- Do upośledzonego wchłaniania miedzi może prowadzić stosowanie środków takich jak: alkohol, środki zobojętniające kwas solny, środki przeczyszczające, leki antyretrowirusowe, chemioterapia nowotworowa.
- Zwiększone wydalanie miedzi przez nerki powodują: terapia chelatowa, etambutol, penicylamina, fenytoina, NSAID, molibden.
- Do spadku stężenia miedzi w surowicy prowadzą: alkohol, allopurinol, kortykosteroidy, penicylamina, zydowudyna, cynk (>50 mg/dobę), witamina C (>1,5 g/dobę).
- Zwiększone stężenie miedzi w surowicy może być spowodowane: sterydami anabolicznymi, estrogenami, doustną antykoncepcją.
Specyficzne interakcje
- Odpowiedni poziom miedzi jest potrzebny dla prawidłowego metabolizmu żelaza.
- Na upośledzone przyswajanie miedzi w organizmie wpływa niedobór witaminy B6.
Z czym nie łączyć miedzi?
Na zaburzone wchłanianie miedzi może wpływać jednoczesne przyjmowanie jej z dużą ilością lub wysokimi dawkami: wapnia, żelaza, cynku (>50 mg/dobę), witaminy C (>1,5 g/dobę), kwasu fitynowego.
Z czym łączyć miedź?
Na lepsze wchłanianie miedzi wpływają witaminy: A, B6, C i E.
